Verkiezing Stadsdeelcommissie (en gemeenteraad) op 16 maart. In het stadsdeel centrum staat maar een onafhankelijke (niet politieke) partij op de kieslijst: Bewoners Amsterdam, lijst 27. Bewust onafhankelijk van politieke programma’s.
Participatie: Veel geschreeuw, weinig wol
2017: De gemeenteraad Amsterdam besluit voor een nieuw bestuurlijk bestel met gekozen stadsdeelcommissies (SDC).
Aan de Commissie Brenninkmeijer wordt advies gevraagd. Deze spreekt zich helder uit voor een kandidatenstelsel: mensen uit de buurten die als ‘ogen en oren’ de participatie vanuit de basis gestalte kunnen geven.
In januari 2018: Ter elfder ure besluiten de traditionele partijen toch maar voor een lijstenstelsel. De gevestigde politieke partijen kunnen gewoon meedoen. Desondanks dingen meer dan 40 dappere onafhankelijke lijsten in de stad, waarvan ruim 10 in Centrum, mee naar een vertegenwoordiging in de SDC’s. Geen van het redt het tegen de promotie tsunami van de partijen uit de gemeenteraad. Een ‘closed shop’.
2022: Van de meer dan 40 onafhankelijke lijsten zijn er nog 8 over in de hele stad. Slecht één lijst die ook in 2018 meedeed. Alle andere dappere dodo’s van 2018 zijn gedesillusioneerd afgehaakt. Alleen Bewoners Amsterdam in Centrum neemt voor een tweede keer de handschoen op.
2022: Ter ondersteuning van de kiezer is ook in 2022 voor de stadsdelen een StemWijzer ontwikkeld. De gevestigde orde doet daarbij geen enkele moeite om hun afkeer van bewonersparticipatie te verhullen. In de toelichting naar de kiezers gaat het gewoon over welke partij men kan kiezen. Wederom blijkt: participatie wordt met de mond beleden maar geen enkele poging daar inhoud aan te geven.
Hoe komt het toch dat veel bewoners van Amsterdam een grote kloof ervaren met het bestuur? De gevestigde orde maakt liever sier met ‘vernieuwende’ experimenten om zo haar falen te verbloemen. In ons Centrum hebben we nog één strohalm: Bewoners Amsterdam, lijst 27.
Leggen we het hoofd in de schoot, of stemmen we voor deze ‘laatste kans’?
